En dat voel ik, ik ben niet meer nodig hier. Uiteraard zijn er vrijwilligers nodig voor de taken die elke dag moeten gebeuren; toezicht houden, wassen, les geven, kids activiteiten, fitness, yoga voor vrouwen, andere NGO’s ondersteunen en meer van dat.
Uiteraard neem ik mijn deel van die taken voor mijn rekening tot en met vrijdag aanstaande. Maar waarvoor ik hier, onbewust, ben gekomen is vervuld. Mijn kennis en jarenlange ervaring om processen beter te laten verlopen, efficiënter laten draaien met minimale aanpassingen, heb ik gebruikt en ze zijn er blij mee.
Op dat soort momenten merk je dat de groep (coördinerende) jongeren jong is, het klinkt logisch en dat is het ook. Maar de druk die op hen rust, de verantwoordelijkheden die hun takenpakket met zich meebrengt maakt het blijkbaar wenselijk dat er soms een “âlde grieze” voorbij komt om even op microniveau te tunen. Ik kwam, ik zag en ik heb gedaan, in alle nederigheid. Hiermee kunnen zij hun rol weer beter vervullen, en die is niet mis.
Mijn tijd zit erop hier, voor de komende dagen heb ik gevraagd om wat extra standaard taken om de dagen sneller voorbij te laten gaan en hen even te ontlasten.