Gisteren was het internationale vrouwendag en uiteraard wordt daar ook hier aandacht aan besteed.
In het Alpha Center is de mogelijkheid om gitaarles te krijgen, het ontspant en je bent bezig. Het mooie is dat ze op deze int. Vrouwendag ook nog hun kunnen konden laten zien.
SV (Samos Volunteers) had de burgemeester gevraagd of dat op het stadhuisplein mocht en dat kon. Ook de politie is verteld wat er stond te gebeuren.
Mooi dat flink wat culturen met elkaar ongedwongen muziek konden maken. Muziek vanuit oa de Pasti-cultuur (Afghaans). Op het stadhuisplein, gezinnen, koppels en einzelgängers... ze waren er allemaal. Een mooi en blij gebeuren, even je dagelijkse beslommeringen vergeten.
Hoe groot was voor mij het contrast met vandaag. Opruimen in één van de tentenkampen. Aan beide zijden van het oorspronkelijke kamp waar de cabins in staan, zijn tentenkampen verrezen. Constructies van een houten raamweek bedekt met zeilen. Aan de andere kant ook tenten.
Tijdens het koude seizoen met veel regen, is hetbijna niet te doen om daar op te ruimen. In het oorspronkelijke kamp is het schoon en netjes, de kampmanager is daar verantwoordelijk voor. Daarbuiten is het een wereld apart die door haar zo ongeveer wordt genegeerd. Weinig toiletten en dan ook nog aan de wegkant, slechts een paar afvalbakken die snel vol zijn en, wat zeker meespeelt, culturen die gewend zijn om afval naast het huis te gooien of langs de weg.
Wat je dan krijgt is een flink wat afval dat overal op het terrein ligt. Etensresten in afvalbakken, plastic bakjes, blikjes waar frisdrank of bier in heeft gezeten en lege flessen, vaak ook gevulde met urine en zakjes met uitwerpselen. Het stinkt, het is vies en voer voor ratten en slangen die dan ook werden aangetroffen.
Met een club vrijwilligers, latex handschoenen aan, vergezeld door kampbewoners zijn we aan het opruimen gegaan. Een paar uur lang fysiek zwaar werk verricht met als resultaat drie grote vrachtwagencontainers vol. Het kamp weer iets schoner hebben we zakken achtergelaten, niet teveel anders worden ze gebruikt om de hut/tent regendicht te maken.
In die uren dat we bezig zijn geweest heb ik ca tien paar handschoenen versleten, honderden kilo’s gesjouwd, slechts een deel van dat deel van het kamp gezien, met een tiental vluchtelingen gesproken en samengewerkt, een flinke ruzie tussen een groep vluchtelingen (of asielzoekers...) bijna uit de hand zien lopen en ook het corrigerende, de-escalerende gedrag van dezelfde buurtbewoners van de ruziemakers zien gebeuren.
Wat ik ook heb gezien is mensen daar die hun verantwoordelijkheid namen om hun leefomgeving te schonen en ook mensen die ongeïnteresseerd en soms apathisch zaten te kijken hoe anderen aan het rotzooi opruimen waren.
Wat dit alles met mij doet? Ik heb getracht door de troep heen de mens te ontdekken die nieuwsgierig is en graag een praatje maakt. De interactie tussen culturen, de mens in bijna het blootste bestaan gezien. Mooie mensen, elk met de eigen redenen om deze kant op te komen.
Vandaag echt het gevoel gehad dat er tussen hen en mij contact is geweest van mens tot mens en dat was mooi. 🙏