Los van wat ik heb beschreven de laatste weken, over het drama dat hier plaats vindt, over de kleine dingen die voorbij komen en de warme contacten ontkom ik er niet aan om een aantal mooie woorden te schrijven over Samos.
Samos is gewoon een gigantisch mooi eiland, het huisvest de hoogste berg van Griekenland, mooie stranden en een ruige natuur. De ruige kusten en de strakblauwe zee en de woeste golfen, de frisse wind die voor verkoeling zorgt en uiteraard de oudheid.
En die oudheid laat zich het beste schetsen door het standbeeld voor, en hiermee de ode aan, Pythagoras. Uiteraard is dit standbeeld uitgedrukt in een driehoek, de formule a2+b2=c2 waarbij de 2 uiteraard voor kwadraat staat.
Het eiland, zo ook andere eilanden aan de kust met Turkije hebben te lijden van de vluchtelingen en ook van de economische malaise in Griekenland. Maar als je dat even achter je kunt laten is een prachtplek voor een vakantie. Je kunt er wandelen, fietsen of met de scooter rondtoeren, het uitzicht is en blijft adembenemend.
Het eten smaakt heerlijk, de prijzen zijn laag voor overnachting en om een restaurant te bezoeken. De mensen zijn vriendelijk en uiteraard is de temperatuur heerlijk, van eind maart tot ver in oktober. Kortom, het is een plek waar je je snel thuis voelt.
Uiteraard zijn er wel een paar dingen om rekening mee te houden. Als niet gemotoriseerd verkeersdeelnemer wordt je als groot wild gezien. Oppassen dus en zeker op een zebrapad. Bij het naderen daarvan lijken ze net even meer gas te geven. Met 1 hand een scooter of motor bedienen tijdens het rijden/scheuren... om gelijktijdig in de andere hand een tas te dragen of te bellen lijkt gemeengoed. De auto lijkt hier echt een gebruiksartikel en geen luxe, de oudste brikken, schades overal en nauwe straatjes completeren het beeld.
Maar mooi! Als je eens ergens anders dan in Spanje wilt overwinteren, overweeg dan Samos.
Oh ja, vanochtend vond ik een levende kakkerlak naast mijn bed... 🤔😯