Afgelopen nacht mijn laatste werknacht voor st Bootvluchteling op Lesbos, woensdag beginnen bij NGO “Drop in the Ocean”, Nea Kavala, Northern Greece, nabij de Macedonische grens. Drie maanden mijn tijd en energie inzetten voor menselijkheid voor drie verschillende organisaties op drie verschillende plekken in Griekenland en dan rond 1 juni weer naar huis.
In het Kerkblad van Winsum van gisteren, waarvoor de stukken al langere tijd geleden moest worden opgestuurd, staat nog vier maanden waarvan het gros voor st. bootvluchteling, maar de planning is iets anders geworden dus.
Waarom drie en niet gewoon één? Ik merk dat naast de hulp aan anderen ook ik hiervan leer, werken met verschillende teams in een andere setting voor weer een andere organisatie. Ik leer opnieuw kijken naar structuren, rollen, processen en protocollen. Ik leer mensen te ‘zien’, wat hun drijft, wat hun pad is en welke rol dit alles speelt voor zowel hen als de ander waarvoor zij hier zijn. Voor mij hoe processen in het klein gaan en ook de grotere gedachte erachter. De pioniersfase waar veel organisaties op Samos nog inzitten tot het overgeorganiseerd zijn van Camp Moria op Lesbos. Ik heb nogmaals gezien waarom ik beter floreer in de eerste omgeving en ik gevoelsmatig stil sta in de andere. Juist dat andere heeft mij doen inzien dat ik soms meega in de ervaring terwijl ik zaken soms van een afstand, van buiten dat kleine universum moet beschouwen. Ieder zijn eigen weg, zij het hunne en ik het mijne.
Kortom, het pad dat elke Afghaan, elke Iranier, Pakistaan, Congolees en elke Syriër gaat van huis en haard op weg naar de droom in Europa. Zo ook van elke vrijwilliger die elders op de wereld zich inzet voor de andere en lokale culturen ervaart zo ook de (inter)nationale politiek. Op dit pad heeft hun weg de mijne even aangeraakt en hebben wij elkaar mogen ontmoeten en even leren kennen.
Op deze plek heb ik een mooi mens ontmoet uit Gaza, een Palestijn die vertrokken is om in Europa werk te mogen vinden. Een mooi mens, hij steelt de harten van de mensen hier, heeft diepgang en een mooie kijk op het leven. Hij is bezig als vrijwilliger en als hij komt is dat samen met een kop café latte of met een sigaret. Hij fleurt de vrijwilligers op, hij is handelsman, stand-up comedian, filosoof, maar vooral puur en een mooi mens van binnen. Ik laat hem graag onze gastvrijheid ervaren mocht hij komen.
Op deze plek ook mooie andere vertalers als Sjah en Reza en Zabih die ook gebarentaal beheerst, en politiemensen die steeds meer toenadering zoeken en meer. Maar vooral ’mijn’ medisch team die ik de afgelopen maand mocht leren kennen, mee mocht samenwerken, in één huis mocht wonen, samen eten en vooral ook samen bierdrinken. Samen de dienst evalueren, hoe zwaar soms ook zoals de afgelopen nacht. Steekpartijen en vechtpartijen op het kamp, flinke onrust, gewonden en veel politie op de been om mensen op te pakken. Ik heb mijn collega‘s moeten ontzetten en mensen moeten kalmeren die elkaar naar het leven stonden. Ik ben tussen partijen gaan staan en heb echt het gevoel gehad dat het gevoel goed was wat ik daar deed.
Bedankt lieve medici & interpretors, Yr in my heart❤️