En ook morgen niets op de agenda nog. Voor mij de kans om alles even achter mij te laten en de fiets te pakken straks.
Afstand nemen en alles in ogenschouw nemen, me even niet meer onderdompelen in de draaikolk van wat er om mij heen gebeurd maar me even op mijzelf te richten. Dit weekend dus even de toerist uithangen en er daarna weer te zijn voor de mensen met soms kleine klachten, soms grote dingen en soms gewone mensendromen.
Ik merk dat ik nu in de zesde week in Griekenland, en na 6 werkdagen Lesbos, afstand aan het nemen ben en me kan richten op mijn eigen toekomst en daar helpen de ervaringen op Lesbos en Samos mij bij. Mijn toekomst die in het verlengde ligt van mijn verleden. Van personal Health en Nutrition naar awareness, bewustwording. De verdieping van een toeristisch evenement of attractie of andere gebeurtenis, op toeristische plekken als dit, willen of kunnen koppelen aan bewustwording. Het heeft zo haar eigen leermomenten.
Het toerisme heeft op beide eilanden hier een terugloop tot 75% geleid omdat er iets plaatsvindt dat bij iedereen direct de alarmbellen moet laten rinkelen. Geopolitiek is van grote invloed op de lokale economiën hier. Het mensdom wordt zich bewust van iets waarvoor het verantwoording moet nemen. Even geen fun en even geen leuke ervaring, maar iets waar wij als gewone burger ons het liefste van afkeren, letterlijk dus. Juist op momenten dat het nodig is de ander te helpen, en daar bedoel ik nu even de lokale toeristische ondernemer hier op deze eilanden mee, laten wij hun links liggen en trekken we onze handen er grotendeels vanaf omdat wij niet geconfronteerd willen worden met ellende in onze vakantietijd. Uiteraard geldt dit niet voor iedereen maar de cijfers zijn helder.
Hoe dit nu om te zetten naar iets, een beeld of ervaring, die je bewustwordingsproces wel op gang krijgt om je uiteindelijk meer bewust te krijgen van jou, je rol in deze wereld en ook je eigen gezondheid? Ik weet het (nog) niet.
Uiteraard krijg je hier een toevoer van mensen die even of wat langer komen helpen, soms vanuit het hart en soms om al dan niet bewust je blazoen wat op te poetsen. De aantallen zijn niet groot en bij lange na niet groot genoeg om de tekorten op te heffen, maar toch...
In de gesprekken met de vrijwilligers hier hoor je de verhalen over hun rol, hun plek in de wereld. Wat deze ervaring hun leert en hoe zij zich bewust worden van hoe deze ervaring zal inwerken op hun toekomst. Hoe wordt “je bewust voelen” getriggerd, door een ervaring vanuit het verleden, een vorig leven, is het altijd al latent aanwezig en is het te activeren met een intense(re) ervaring of blijft het voor altijd of langere tijd verborgen... who knows.
ps. Het Life Jacket Graveyard op Lesbos is verworden tot een toeristische attractie 😢
